Pokemon PBF

Popini

Wychodzę na polankę.

Cyndaquil wybieram cię.

-Dobra mały czas zacząć trening, mam na imię Popini.
-Chcesz się zaprzyjaźnić?

Vesor

Cyndaquil sie boi ciebie i ucieka za drzewo. Roztrzęsionym głosem pyta gdzie jest Dante.

Popini

-Spokojnie, możesz zejść z drzewa, nic Ci nie zrobię.
-Dante jest u siebie.
-Mam być twoim nowym trenerem.
-Zaufasz mi?

Vesor

Ze jest u siebie to aj tez wiem.

Cyndaquil cie ignoruje, schodzi z drzewa i zajada maliny.

Popini

-Dobrze, że się mnie chociaż nie boisz.
-To jak zaufasz mi?

Vesor

On cię ignoruje.

Popini

Podchodzę do niego i kucam przy nim.

-Smakuje?

Staram się go pogłaskać.

Vesor

Cyndaquil spojrzał an ciebie krytycznym spojrzeniem i odepchnął twoja dłoń. Nadal szczęśliwie zajada.

Popini

-Ale z Ciebie mały nerwus.
-Co Ci nie odpowiada?

Vesor

Przetłumaczone:
- Cały ty. Jakiś ktoś się przyczepił i chce mnie dotykac.

Popini

Odchodzę na kilka metrów i obserwuje go.

-To nie będę Ci przeszkadzał.
-Usiądę trochę dalej.

Vesor

*To się z nim zaprzyjaźniłeś! Łohohoh!*

Nadal zajada.

Popini

*Mam go oskrobać jak W33dCośTam?*

Podchodzę do niego.

-Niezłego pokemona sobie wybrałem, mały egoistyczny leń.
-Zapewne nawet nie potrafisz wykonać podstawowego ataku?

Vesor

Cyndaquil się wkurzył i zaatakował cie Szybkim Atakiem. Śmieje się z ciebie.

Zaufanie: 20%

*Jak chcesz starcic Poka, nie am sprawy*

Popini

*Aha, to se go oskrobie*

-I tak co słabo.
-Walnij w drzewo tak żeby się złamało.