Pokemon PBF

Uśmiecha się.

-To może się pobawimy?
-Albo zaproponuj coś.
-Twój wybór.

-Czemu patrzysz się na drzewo?

Wychodzi na polankę aby zapoznać się z nowym pokemonem.

-Cyndaquil, wybieram Cię!
-Cześć jestem Popini i chciałbym się z Tobą zaprzyjaźnić!

-Dziękuje profesorze.
-Do widzenia!

-Dziękuje profesorze Dante.
-Więc co to za pokemon?

Wchodzi i błaga na kolanach.

-Proszę niech mi Pan wybaczy ja nie chciałem, przepraszam.
-Chciałbym też przeprosić Cindaquil.
-Przepraszam.

(Nawiasem, nie chciałem mu kazać zniszczyć wielkiego ...

-W takim razie dziękuje, miłego dnia.

Przychodzi do Dante.

-Profesorze ten nienormalny pokemon, którego dostałem uciekł.
-Prosiłbym o w miarę normalniejszego pokemona.

*Dobra*

Podchodzę do niego i go kopie w tyłek.

*Aha, to se go oskrobie*

-I tak co słabo.
-Walnij w drzewo tak żeby się złamało.

*Mam go oskrobać jak W33dCośTam?*

Podchodzę do niego.

-Niezłego pokemona sobie wybrałem, mały egoistyczny leń.
-Zapewne nawet nie potrafisz wykonać podstawowego ataku?

Odchodzę na kilka metrów i obserwuje go.

-To nie będę Ci przeszkadzał.
-Usiądę trochę dalej.

-Ale z Ciebie mały nerwus.
-Co Ci nie odpowiada?

Podchodzę do niego i kucam przy nim.

-Smakuje?

Staram się go pogłaskać.

-Dobrze, że się mnie chociaż nie boisz.
-To jak zaufasz mi?